onderweg naar huis

Bijna hadden we een huis

Een dag voordat we naar ons laatste plekje in Spanje vertrokken, kwam er een prachtige plek en dito huis op ons pad. Meteen om een bezichtiging gevraagd en dat wordt dinsdag. Nog even geduld dus.

In de tussentijd is de auto een beetje nonchalant ingepakt, omdat de nieuwe plek slechts een paar kilometer verderop is. Plus dat we ook niet heel vroeg op pad hoefden, want de nieuwe plek is pas rond 16.30 uur beschikbaar.

De hoogte in 

Na afscheid te hebben genomen van Raymond en Ramon hebben we een fantastische rit gemaakt over de Bernia. Je kunt deze rijden vanaf Benissa waarbij je uitkomt in Xalo of andersom. Wanneer je vanuit Benissa rijdt kom je via een redelijk relaxte route eerst uit bij Pinos. Een bijzondere plek met een prachtig uitzicht op de kuststrook. Rijd je hoger dan zie je nog af en toe een huis en voor heel veel groen, mooie vergezichten en bovenop is het uitzicht waanzinnig. Of je nu richting kust kijkt of de vallei in, het is gewoon geweldig. Daarna lekker lunchen op het terras, optimaal genieten dus.

Huis nummer 3

Nog een paar boodschappen gehaald en toen richting ons laatste huis, of beter huisje. En ook nog in Calp, waarvan wij het drukke stuk met hoge hotels en veel toerisme vreselijk vinden. Gelukkig is dit een huisje in een ouder gedeelte en wat hoger gelegen. Een huisje van een Nederlander wiens ouders dit halverwege de jaren ’70 hebben gekocht. Stukje bij beetje wordt het verder opgeknapt, al zijn de badkamers al helemaal goed (lekkere stortdouche in eentje) en zijn de bedden goed. Keuken is piepklein, maar gaat de komende maand worden verbouwd en vernieuwd. Ondanks dat er veel huizen staan in de omgeving is het er bijzonder rustig op dit moment. Buiten zit je behoorlijk vrij en volop in de zon (parasols en zonnescherm zijn aanwezig). Het uitzicht op de Peñon (de rots van Calp) is een bonus.

Bij aankomst was er een kleine tegenvaller. De poetsvrouw is niet zo’n snelle poetser, want ze had in een uur of 3 maar weinig kunnen doen. Nou hebben wij niet veel wensen, maar schoon is wel prioriteit. De eigenaar zelf was heel coulant en daar hebben we regelmatig contact met gehad.

Bezichtiging

Dinsdags was het zover. In de middag hadden we een afspraak om het huis te bekijken. Echt een geweldige plek! Rustig, lekker wat grond, alles gelijkvloers, prima formaat zwembad en ga zo maar door. Natuurlijk zie je tijdens een eerste bezichtiging niet alles. Toen we terug waren hebben we op ons gemak even alles doorgenomen, plussen en minnen tegenover elkaar gezet. De heren aankoopmakelaar nog wat gevraagd en toen kregen we het telefoontje. Het huis was net verkocht. Zo onder onze neus vandaan. Wat was dat een tegenvaller. Die avond hebben we behoorlijk zitten balen.

Naderhand was wel de gedachte ‘dan heeft het zo moeten zijn’ en ‘er is een ander huis voor ons bestemd’.

Zon & tassen

De rest van de week hebben we, net als de hele workation, in de ochtenden gewerkt en genoten van het zonnetje. Donderdag was het weer even wat minder qua zon. Dit kwam op zich goed uit, want er moesten nog inkopen gedaan worden. Dus hond in de auto en op pad.

Nadat we voor onszelf wat mooi aardewerk hadden gekocht was het tijd om mooie producten voor jullie te kopen. Ook nu weer een kleine selectie, want heel veel ruimte is er niet in de auto. Het was best lastig om uit vele mooie tassen een interessante selectie te maken. Wij denken dat het gelukt is. Via Facebook hebben we al wat foto’s gedeeld en meteen werd er een berichtje gestuurd dat iemand één van de tassen wilde hebben. Altijd fijn zulke reacties.

Doorrijden

Na een laatste dagje volop zon en heerlijke temperaturen hebben we de auto ingepakt en was het op zaterdag terug naar Nederland. Nog even tanken voor een bedrag waar je in Nederland van droomt en hop de snelweg op. Tot volgend jaar!

Onderweg zouden we overnachten ergens tussen Valence en Lyon. Sandra vindt het leuk om soms hotelletjes uit te zoeken die niet van een grote keten zijn. Helaas was het dit keer een misser. Op de foto’s van Booking.com zag het er prima uit. Bij aankomst was het toch wat anders. De persoon die ons ontving miste wat tanden….ahum…en de kamer daar liepen spinnen en de badkamer stonk vreselijk. Dat gaan we dus niet doen.

Rustig aan noordelijker rijdend hebben we nog 2 pogingen gewaagd om een hotel te vinden, dit keer wel een grote keten, alleen die zaten of vol of waren belachelijk duur voor een bed en een douche.

De keuze werd nu makkelijk……..we rijden door naar huis. Uiteindelijk is het bed daar goed en de douche heerlijk warm. Met regelmatig stoppen en even een frissen neus was het te doen, alleen niet echt voor herhaling vatbaar. Uiteindelijk zijn we ook geen 20 meer 😉

En zo kwam er een eind aan een rondje Spanje. Een reis waarin gewoon gewerkt werd, we veel gezien hebben, op 3 locaties verbleven, keuzes gemaakt hebben en een vervolg er zeker komt.

¡Hasta la proxima vez!