Hallo, ik ben Pepper 🐾
(of zoals mijn bosses me soms noemen: Peppie, Flappie of Miss Peps)
Geboren in Griekenland
geniet overal
Ik ben geboren in Griekenland, ergens in de zomer van 2020. De eerste vijf maanden van mijn leven was ik waarschijnlijk op mezelf aangewezen. Geen idee waar precies — dat stukje van mijn verhaal heb ik goed verstopt. Maar soms, als iemand per ongeluk op mijn poot of staart stapt, voel ik me ineens heel klein. Dan denk ik dat het mijn schuld is. Gelukkig weten Sandra en Rob daar wel raad mee: met lieve woorden en zachte handen zijn zij mijn veilige haven geworden.
In januari 2021 kwam daar verandering in. Mijn foto kwam online bij een adoptieorganisatie. Ik heette toen nog Mimi G. (ja… dat klinkt als een popster uit een foute jaren ’90 boyband). Sandra zag me als eerste en wist het meteen. Een paar dagen later stonden zij en Rob bij mijn gastgezin in Limburg. Ik rende recht op Rob af — hij hoorde meteen bij mij. En dat vonden zij gelukkig ook. Ik mocht direct mee. Mijn nieuwe leven begon.
🐶 Avonturenhond met nieuwsgierige neus
Vanaf die dag ben ik overal bij. Letterlijk. Wat er ook gebeurt: ik móét weten wat het is, waar het over gaat en of het misschien eetbaar is. Ik loop graag tussen hun benen door, steek m’n kop overal tussen en ben altijd paraat voor actie.
We zijn samen op reis geweest naar Oostenrijk, Italië, Spanje — eerst met de auto, nu met de camper. Mijn vaste slaapplek? Tussen de voorstoelen. Daar ga ik heerlijk liggen zodra we gaan rijden. En als we stilstaan? Dan ruik ik avontuur. Vooral op het strand — daar krijg ik ineens de kriebels en ren ik rondjes alsof ik een jonge pup ben. Pure blijdschap!
Vroeger vond ik water maar niks. Nat = bah. Maar tegenwoordig? Een plasje water, de zee of een ondiep beekje? Heerlijk!! Zeker als het warm is. Dan pootje baden tot aan m’n buikje. Afkoelen met stijl, zeg maar.
“Samen met mijn zusje kwam ik in januari 2021 naar Nederland. Waar zij terecht is gekomen? Geen idee… maar soms, als ik een hond zie die nét even op me lijkt, vraag ik me af of zij het is.”
Mijn droomplek
is bij mijn bosses
📺 Avondrituelen & knuffeltijd
’s Avonds is het tijd voor mijn favoriete ritueel: tv-kijken met mijn bosses. Maar let op: eerst inspecteer ik even of er nog iets lekkers op tafel ligt. Want hé, een hond moet haar prioriteiten hebben. Daarna kruip ik het liefst lekker bij iemand op schoot. Ja, ik weet het — ik ben geen schoothondje qua formaat. Maar hé, probeer mij maar eens te weigeren met mijn grote ogen en zachte oren.
🐰 Vriendjes & neuscontact
Toen ik net bij Sandra en Rob woonde, was daar ook Cino — een dwergkonijn. We speelden niet echt samen, maar neus tegen neus? Dat werkte. En met andere honden ben ik ook sociaal, zolang ze een beetje leuk doen. Katten vind ik trouwens ook gezellig. Als ze tenminste niet ineens gek gaan doen en keihard wegrennen… want dan wil ik achter ze aan. Oeps.
📷 Mijn kijk op de wereld
Wil je meer van mijn avonturen volgen? Neem dan eens een kijkje op mijn Instagram: @theworldthroughpepperseyes. Ik laat je daar de wereld zien zoals ik ‘m zie. En geloof me, die zit vol interessante geuren, gekke geluiden, en heel veel liefde.
Bijna vijf ben ik nu. Of misschien al. Maar één ding is zeker: ik leef mijn mooiste hondenleven. Samen. In vrijheid. In liefde. Met knuffels, strandraces en af en toe een stukje kaas van tafel.
